sobota, 24 marca 2012

Oliver Sacks: "Zobaczyć głos"

Autor: Po drugiej stronie... dnia marca 24, 2012

Autor:Oliver Sacks
Tytuł: "Zobaczyć głos"
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Stron: 258


Na pewno zastanawialiście się kiedyś nad tym, co dla człowieka jest bardziej dotkliwe: utrata słuchu czy wzroku? Czy dziecko, które rodzi się głuche jest obciążone tak samo jak te niewidome, czy może cierpi bardziej, a może mniej? Czego balibyście się bardziej? Zawsze wydawało mi się, że cenniejszy jest dla mnie zmysł wzroku – bo jakby to było, gdybym nie mogła patrzeć w oczy osobie, którą kocham, nie mogła oglądać piękna otaczającego nas świata, poznawać twarzy ludzi, oglądać, czytać, podziwiać… Jednak dopiero książka „Zobaczyć głos” O. Sacksa uświadomiła mi, że byłam w błędzie. Osoby niesłyszące borykają się z problemem, którego niewidomi nie doświadczają – nie są zdolni się ze sobą komunikować. Było to widoczne przede wszystkim w czasach prześladowań, gdy język migowy był zabroniony – osoby niesłyszące skazane były wtedy na życie bierne, bez zrozumienia kogokolwiek z zewnątrz, bez możliwości rozwijania się, kształcenia, porozumiewania. Dlatego przez wiele lat pokutowało przekonanie, że osoba niesłysząca jest upośledzona umysłowo – zresztą wciąż zdarzają się przypadki mylnej diagnozy z powodu niezidentyfikowania wady słuchu. A przecież ludzie ci mają takie same predyspozycje do rozwoju, jak i my, jeśli tylko się im to umożliwi.

Książka Sacksa składa się z trzech części, które wcześniej były publikowane osobno w formie eseju. Uzupełnione i zebrane, zostały złożone w pracę naukową, napisaną jednak w miarę możliwości przystępnym językiem, który nie nuży. Sacks, angielski neurolog i psychiatra, wydał już kilka książek, w których zmierzył się z tematami ludzkiego umysłu, uszkodzeń mózgu, chorób i odmienności. Znany jest z tego, że pisze w sposób lekki, tak że nie trzeba studiować medycyny, by zrozumieć jego książki. „Zobaczyć głos” (książka, która została właśnie wznowiona przez wydawnictwo Zysk i S-ka) jest podobno jedną z cięższych w jego dorobku, ale mimo to nadal ciekawą i przyjemna w odbiorze. Owszem, Sacks ma to do siebie, że wciąż wdaje się w rozbudowane dygresje, zrzucane do przypisów, często zajmujących na stronach obszar większy niż tekst główny. Może to być miejscami uciążliwe, gdyż łatwo zgubić wątek, ale z drugiej strony – jeśli ktoś nie jest zainteresowany może te przypisy omijać, wybierać tylko te ważniejsze, a poza tym często znajdują się w nich naprawdę ciekawe informacje.

Książka Sacksa powstała na skutek jego kontaktów z wieloma osobami niesłyszącymi, z lekarzami i profesorami badającymi zarówno takich pacjentów jak i strukturę języka, ze słyszącymi dziećmi niesłyszących rodziców, z nauczycielami języka migowego i wieloma, wieloma innymi. Autor przyznaje, że dopiero po napisaniu książki zabrał się do tego, od czego powinien był zacząć – nauki języka migowego, ale mimo to pisząc wykazał się dużym zrozumieniem ich potrzeb, a jego książka jest czymś w rodzaju hołdu, złożonego osobom głuchym.

To co podobało mi się najbardziej to przedstawione konkretne przypadki osób, które np. dotąd odizolowane zaczęły uczyć się języka migowego w późniejszym wieku, dla których język migowy jest pierwszym językiem, mimo że słyszą, różnice w wychowaniu dzieci niesłyszących przez rodziców również dotkniętych tą chorobą jak i zdrowych czy też sposoby nauki języka. Wiele się dowiedziałam, gdyż prawda jest taka, że zazwyczaj ludzie nie interesują się tym problemem, nie zastanawiają nad ciężką dolą osób obarczonych utratą słuchu.

Na koniec kilka słów o okładce, która moim zdaniem jest projektem idealnym. Skromna, minimalistyczna, a jednocześnie wyrażająca to, co najważniejsze. Zobaczyć głos, sugerując się tytułem, wskazuje tu na fakt, że u niesłyszących tak to właśnie wygląda. Oni widzą słowa, migając. Każdy ruch dłoni, mimika twarzy i gra ciała – wszystko to do nich przemawia.

Niesłyszący to społeczność zamknięta, do której słyszący mają dostęp tylko w wyjątkowych przypadkach. To grupa, mająca swoją kulturę, swój język (oraz wiele jego odmian), swoją mentalność. Świat z ich punktu widzenia wygląda zupełnie inaczej, niż nasz, ale nie jest to świat gorszy. Jak ich sytuacja przedstawiała się na przestrzeni wieków, co wykazują badania, co myślą niesłyszący o sobie, czy mogą nauczyć się mówić oraz do czego prowadzi zakładanie szkół dla nich, w których nauczycielami są również niesłyszący, możecie przekonać się, sięgając po książkę. W moim przypadku na pewno nie jest to ostatnie spotkanie z tym autorem, gdyż mam w zanadrzu kolejną książkę jego autorstwa, o której usłyszycie niebawem.

Ocena 5/6


Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka

11 komentarze:

Karolka on 24 marca 2012 16:59 pisze...

Muszę tę książkę koniecznie przeczytać, bo interesują mnie takie historie! Świetna recenzja!

Blueberry on 24 marca 2012 19:30 pisze...

Owszem recenzja świetna, ale książka nie dla mnie.
Pozdrawiam :)

Aneta on 24 marca 2012 22:28 pisze...

A ja polecam jeszcze inną jego książkę "Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem". Jeżeli ta Cię zainteresowała tamta również powinna.

Magda on 25 marca 2012 11:57 pisze...

bardzo wyczerpująca recenzja, tematyka ciekawa i jeśli tylko książka trafi w moje ręce chętnie się z nią zapoznam :)

kasandra_85 on 25 marca 2012 14:48 pisze...

Interesująca książka, więc z chęcią przeczytam:)
Pozdrawiam!!

Unknown on 25 marca 2012 15:33 pisze...

Ten autor wydał już sporo pozycji i często zastanawiałam się czy po którąś sięgnąć. Dzięki za recenzję, która mnie ostatecznie przekonała :)

Weronika on 25 marca 2012 15:41 pisze...

Ciekawa recenzja, książka też wydaje się być godna uwagi. Zastanowię się nad nią.

Książkozaur on 25 marca 2012 17:20 pisze...

Bardzo ciekawie zapowiada się ta książka. Podobnie jak Ty, zawsze byłam przekonana, że wolę widzieć niż słyszeć; może nie do końca słusznie. Bardzo chętnie zapoznam się z tą książką.

Miqa on 25 marca 2012 21:24 pisze...

No proszę :) Nie spodziewałam się, że ta książka jest tak ciekawa :) Z pewnością po nią sięgnę!

Natalia (http://natalia-recenzuje.pl) on 26 marca 2012 17:41 pisze...

Książka niewątpliwie wartościowa, ale nie wiem czy będę w stanie po nią sięgnąć... Zobaczymy. Pozdrawiam. :)

Klaudia on 31 marca 2012 01:35 pisze...

Może się skuszę, ale tego typu książki raczej mnie nie interesują. Wolę powieści fabularne

Prześlij komentarz

 

Po drugiej stronie... Copyright © 2014 Dostosowanie szablonu Salomon